De jagers...

Cairo liep over een veld. plots hoorde hij iets hij veranderde in een wolf en verstopte zich in een bosjes. HIj zag een auto en er kwamen mannen naar buiten met geweren. ''jammer dat we die wolf hebben achtergelaten hij was veel waard'' zei een man. Cairo gromde. zei hebben Kibsen vermoord.. dacht hij. Nu zal ik hen vermoorden dacht hij daarna en sprong uit de bosjes in zijn wolven gedaante. Hij gromde naar de mannen. ''kijk we krijgen een andere wolf voor in de plaats'' zei de andere man vals. En richtte zijn geweer op Cairo. Cairo rende op De man af en beet in zijn been. HIj trok hem onder uit. En sprong hem naar zijn keel. Hij beet in de man zijn keel. De man bleef dood liggen. Cairo keek naar de andere man. De man richtte zijn geweer verstijfd op Cairo. En schoot af...

Een stilte viel...
De man sleepte de dode man in de wagen en reed snel weg.
Cairo lag op de grond...

DS kwam aan rennen en likte Cairo, ze piepte ze veranderde in mens en tilde Cairo op

(kweet niet of je het weet maar een jongen is wel ff wat zwaarder dan een meisje en zeker omdat ik wat ouder ben xD)

Cairo veranderde in een mens en viel uit de armen van DS. Zijn vest zat onder het bloed.

(Maar eerst was je een wolf -.- XD ik ben nu al in mijn hol )

Ds veegde het haar uit zijn gezicht en legde wat kruiden op zijn wonden

(zullen we maar gewoon op de velden blijven)

Cairo lag op de grond terwijl het bloed nog steeds stroomde.

DS bleef hem likken

Cairo beet op zijn kiezen. Hij voelde zich steeds zwakker worden.

Er vloog een havik,Die landde een stukje uit het groepje.
Het veranderde in een meisje.

''Cairo!'' Riep ze geschrokken.
''Wat is er gebeurd?'' Vroeg ze.

Cairo hield zijn hand op zijn wond. Waar de kogel in zit. Er liep een straaltje bloed uit zijn mond.

Ze verdween weer het bos in,Met kruiden kwam ze terug.
Ze maalde de kruiden.
Ze deed het op de wond van Cairo,En veegde met een doekje het bloed van zijn mond af.

Cairo kreunde. De kruidde prikten.

''Rustig,Ik moet de kogel eruithalen...Dit is immers maar een verdoving..'' Zei ze.

Cairo wou wel iets zeggen. Maar hij kon het niet. Hij kon zijn ogen een beetje open doen.

DS liep weg ze wou niks weten van Sibiria

Sibirïã legde haar mand op Cairo's Mond. ''Zeg maar niks..'' Zei ze.

Na een tijdje was de kogel eruit,En had Sibirïã nieuwe medicijnen gemaakt,En smeerde het op de wond. Daarna verbindde ze het.

Cairo deed zijn ogen een beetje open. Hij keek naar Sibiria.

Sibirï!a streek zachtjes door zijn haar. ''Moet ik wat water om te drinken voor je halen?'' Vroeg ze.

''kej'' zei hij zacht. En glimlachtte een beetje.

Sibirïã glimlachte terug. ''Beweeg je niet,Ik ben zo terug...'' Zei ze en transformeerde havik en vloog weg.

Cairo deed zijn ogen weer dicht. Hij dacht aan wat er was gebeurt.

Er kwam weer een havik aanvliegen,Die vriendelijk krijsde.
Ze daalde neer,En transformeerde mens.
''Hier je water.,-'' Zei ze,En schonk het bekertje in met mineraalwater vers uit de rivier.

Cairo ging een beetje recht op zitten. En dronk het water op. ''bedankt...'' zei hij zacht. Zijn wonden deden nog pijn. HIj ging weer liggen.

''Absoluut geen dank,Je was in levensnood!'' Grijnzde ze.

Cairo zuchtte. ''het was dom van me om op die jagers af te gaan maar ik was zo kwaad omdat ze kibsen hadden vermoord dat ik niet na dacht'' zei hij zacht. Hij deed zijn ogen weer dicht.

''Geef jezelf niet steeds de schuld,Jij kan er niks aan doen dat Kibsen dood is..,-'' Zei ze.